Συχνές Ερωτήσεις
ΑΘΗΝΑ, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2021
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Κοντού Μαργαρίτα, Λογοθεραπεύτρια
Συχνές Ερωτήσεις
Πότε ένα παιδί χρειάζεται λογοθεραπεία;
- όταν δεν παράγει ήχους, στην ηλικία των 12 μηνών
- όταν δεν χρησιμοποιεί λεξούλες για να ζητήσει κάτι, στην ηλικία των18-24 μηνών
- όταν δεν σχηματίζει προτάσεις, στην ηλικία των 2-3 ετών
- όταν δυσκολεύεται να παράγει ή μπερδεύει ήχους σε μία λέξη (π.χ. να μη λέει καλά το «σ», το «δ» το «ρ» κ.ά. ), στην ηλικία των 4-5 χρονών
- όταν δεν μπορείτε να καταλάβετε το παιδί σας όταν μιλάει
- όταν παραλείπει ήχους ή/και συλλαβές από τις λέξεις
- όταν δείχνει να μην κατανοεί πλήρως τον προφορικό λόγο
- όταν δεν βρίσκει τις κατάλληλες λέξεις που χρειάζεται για να εκφραστεί και να συντάξει σωστά τις προτάσεις του.
Από ποια ηλικία πρέπει το παιδί μου να ξεκινήσει λογοθεραπεία;
Ο χρόνος έναρξης λογοθεραπευτικού προγράμματος είναι άμεσα εξαρτώμενος από το είδος της διαταραχής. Αναλυτικότερα τα παιδιά που έχουν κάποια νευρολογική διαταραχή ή μιλάμε για κάποιο σύνδρομο η παρέμβαση πρέπει να ξεκινήσει από τον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Στα παιδιά με ψυχοκινητική καθυστέρηση ή Διάχυτη Αναπτυξιακή διαταραχή η λογοθεραπεία μπορεί να ξεκινήσει από την ηλικία των 24 μηνών.
Ωστόσο τα παιδιά που παρουσιάζουν δυσκολίες στην παραγωγή ήχων – φωνημάτων η λογοθεραπεία ξεκινά από την ηλικία των 4 ετών, εφόσον είναι βέβαιο ότι δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι διαφορετικού τύπου.
Γιατί πρέπει να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες στο λόγο και στην ομιλία πριν τη φοίτηση του παιδιού στο δημοτικό σχολείο;
Όταν ένα παιδί παρουσιάζει καθυστέρηση στη εξέλιξη του λόγου και της ομιλίας είναι σημαντικό να βοηθηθεί άμεσα ώστε να αποφευχθούν πιθανά προβλήματα στο γνωστικό, μαθησιακό και συναισθηματικό τομέα και να επιτευχθεί η ομαλή ένταξή του στο σχολικό περιβάλλον. Παιδιά, λοιπόν, με διαταραχές στον λόγο είναι πιθανό να εμφανίσουν δυσκολίες στην σχολική τους επίδοση.
Πιο συγκεκριμένα ίσως δυσκολευτούν με την ανάγνωση, την κατανόηση ή με την απόδοση κειμένου και νοήματος, με την οργάνωση του γραπτού λόγου και της κριτικής τους σκέψης. Οι πιθανότητες εμφάνισης αυτών των δυσκολιών όπως και ο βαθμός δυσκολίας μειώνεται, αν αντιμετωπιστούν εγκαίρως οι διαταραχές λόγου και ομιλίας. Για τον λόγο αυτό, πρέπει να αναζητείται η γνώμη του ειδικού ώστε να διευκρινιστεί αν υπάρχει διαταραχή στο λόγο και στη ομιλίας ενός παιδιού καθώς υπάρχει η υποψία.
Πως μπορώ να βοηθήσω το παιδί μου κατά τη διάρκεια της λογοθεραπευτικής αποκατάστασης;
Το πρόγραμμα αποκατάστασης είναι μία συνολική προσπάθεια θεραπευτή και γονέα. Ο γονέας από την πλευρά του πρέπει να συνεργάζεται άμεσα με τον θεραπευτή καθώς πρέπει να ακολουθεί τις οδηγίες του αλλά και να συζητά μαζί του τις απορίες και προβληματισμούς του.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΡΑΤΟΣ
- Μπορεί να ξεφύγει το παιδί από το αυτιστικό φάσμα;
Ο κύριος Αλεξάνδρου Στράτος, Εργοθεραπευτής – Δ/ντής Προσέγγισης απαντά λέγοντας:
«Η απάντηση είναι σαφής: ΟΧΙ. Ο αυτισμός δεν θεραπεύεται. Αυτό είναι κάτι που στην ουσία σηκώνει πάρα πολύ μεγάλη συζήτηση. ΟΛΑ τα αυτιστικά παιδιά ωφελούνται από τα ειδικά θεραπευτικά προγράμματα και το κάθε ένα (ανάλογα με το Νευρολογικό του δυναμικό και την ποιότητα και επάρκεια των θεραπευτικών υπηρεσιών) εμφανίζει το δικό του ποσοστό βελτίωσης.
Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε το παράδειγμα ενός από τα αξιολογητικά εργαλεία του αυτισμού, το “C.A.R.S.” (Childhood Autism Rating Scale). Με βάση λοιπόν αυτό το εργαλείο, η επίδοση του παιδιού (ή αλλιώς οι συμπεριφορές) μπορούν να μετατοπιστούν από την κατηγορία “Severely Autism” στην κατηγορία “Mildy- Moderately Autistic” ή/και στην κατηγορία “Non-Autistic” (ιδίως η μετατόπιση από “Mildy- Moderately Autistic” σε “Non-Autistic” είναι αρκετά συχνή). Αυτό δεν θα μπορούσε να σημαίνει ότι το “Mildy- Moderately Autistic” παιδί θεραπεύτηκε;
Η απάντηση είναι ότι πολλές φορές από τις συμπεριφορές του αυτιστικού παιδιού εναρμονίζονται πολύ περισσότερο με συμβατές προς την ηλικία τους συμπεριφορές με αποτέλεσμα φυσικά πολύ υψηλότερες επιδόσεις στους τομείς της κοινωνικοποίησης και της επικοινωνίας. Πολλές από τις «ιδιαίτερες» και «ειδικές» συμπεριφορές των παιδιών παραμένουν, αλλά μπορούν να επιτευχθούν τόσο υψηλά σημεία «λειτουργικής διευθέτηση» που τα παιδιά αυτά να έχουν πολύ πιο κοντινές προς το μέσο όρο επιδόσεις με κάποια όμως ιδιόμορφα χαρακτηριστικά.
Η έρευνα έχει δείξει ότι αυτό μπορεί να γίνει στο μεγαλύτερο ποσοστό στα παιδιά που αντιμετωπίζουν «Αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας» (κατά DSM-IV σύνδρομο “Asperger” ή «Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή Μη Προσδιοριζόμενη Αλλιώς).»
